Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοέμβριος, 2012

Άνοια επί νόσου Alzheimer

Ό,τι κι αν κάνεις για μένα θα σε ξεχάσω…. Δεν το θέλω όμως δε γίνεται αλλιώς...έχω Alzheimer. Ολοένα και περισσότερα άτομα στις μέρες μας προσβάλλονται από τη νόσο Alzheimer.Ποια είναι η συμπτωματολογία της νόσου; Σε τι οφείλεται η εκδήλωση της; Ποιο το μέλλον του πάσχοντος ατόμου; Υπάρχει δυνατότητα πρόληψης; Η νόσος Alzheimer είναι η συνηθέστερη μορφή άνοιας .Είναι μια εκφυλιστική ασθένεια του εγκεφάλου κατά την οποία καταστρέφονται εγκεφαλικά κύτταρα χωρίς να μπορούν να αντικατασταθούν. Εκδηλώνεται κλινικά μετά τα 60 έτη, ενώ σπανιότερα προσβάλλει άτομα κατά τη μέση ενήλικη ζωή. Η νευροεκφυλιστική αυτή νόσος εξελίσσεται προοδευτικά ενώ προηγείται της κλινικής εκδήλωσης μια ασυμπτωματική περίοδος πολλών ετών. Αρχικά, περιγράφτηκε από το γερμανό ψυχίατρο-νευροπαθολόγο Αλοισιο Αλτσχαίμερ(1906) , απ’ τον οποίο πήρε και το όνομα. Σήμερα, διατυπώνεται η άποψη ότι υπάρχει κλινική ετερογένεια στον τρόπο με τον οποίο εμφανίζονται τα συμπτώματα. Το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι η αμν

Σκέψεις μιας άνεργης...

Κάθομαι στο γραφείο μου και σκέφτομαι όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μου.Όλα αυτά που τα τελευταία χρόνια μας έχουν αλλάξει δραματικά τη ζωή.Σκέφτομαι επίσης ότιέχει έρθειο καιρός αυτά που σκέφτομαι και με προβληματίζουν να τα γράψω. Είναι μια ανάγκη μου που επιτέλους θα γίνει πραγματικότητα. Είναι επίσης και ένας τρόπος να τακτοποιήσω τις σκέψεις μου. Αλλά όχι μόνο αυτό. Με αυτό το κείμενο θέλω να δείξω σε όλους τους νέους ανθρώπους της ηλικίας μου ότι όλοι μας περνάμε μέσα από την ίδια κατάσταση. Ότι όλοι υποφέρουμε αλλά ότι δεν πρέπει να τα παρατάμε εύκολα. Είμαι μια κοπέλα 23 χρονών. Νέα, υγιής και με όλη τη ζωή μπροστά μου. Θα μπορούσα να ζω μια καλή ζωή χωρίς σκοτούρες. θα μπορούσα να έχω τη δουλειά μου,τα χρήματα μου, ένα μικρό σπιτάκι, δηλαδή με λίγα λόγια να είμαι ανεξάρτητη. Όλα αυτά βέβαια πριν την οικονομική κρίση. Γιατί τώρα όλα αυτά φαντάζουν ένα μακρινό και άπιαστο όνειρο. Ένα όνειρο που από όσο δείχνουν τα πράγματα θα αργήσει να ξαναγίνει πραγματικότητα. Όμως είναι τόσο ά

Οικονομική Κρίση και Ψυχική Υγεία

Οι περισσότερες από τις μελέτες που διερευνούν τις επιπτώσεις των οικονομικών κρίσεων στην ποιότητα ζωής των ατόμων δείχνουν συσχέτιση ανάμεσα στην ανεργία ή άλλους οικονομικούς δείκτες και τα επίπεδα γενικής νοσηρότητας, θνητότητας, κατάθλιψης και αυτοκτονικότητας. Οι κύριες συνέπειες μιας οικονομικής κρίσης είναι η ανεργία, η μείωση του εισοδήματος, η γενικευμένη αβεβαιότητα και η περικοπή των δημοσίων δαπανών, περιλαμβανομένων των δαπανών για την υγεία. Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης οι φτωχοί αποτελούν ομάδα κινδύνου αφού είναι οι πρώτοι που πλήττονται. Παράλληλα, τα άτομα που ήδη νοσούν από ψυχικά νοσήματα, λόγω της υπάρχουσας έκπτωσης στη λειτουργικότητα, αποτελούν επίσης ομάδα υψηλού κινδύνου, δημιουργώντας έτσι έναν φαύλο κύκλο όπου η φτώχεια ευνοεί τις ψυχικές διαταραχές αλλά και το αντίστροφο. Προτεραιότητα για κάθε χώρα που αντιμετωπίζει οικονομική κρίση είναι η προστασία της ποιότητας ζωής των ατόμων που βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο. Έχει φανεί ότι πρωταρχική στρατηγική

Συμμετοχή Κέντρου Ημέρας στην Νύχτα χωρίς Ατυχήματα

Εικόνα
Το Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012 το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας «Πάνος Μυλωνάς» σε συνεργασία με το Λιμεναρχείο Χίου και τον Τομέα Ψυχικής Υγείας Χίου διοργάνωσαν για 6η συνεχόμενη χρονιά την «Ευρωπαϊκή Νύχτα Χωρίς Ατυχήματα» στοχεύοντας στην προώθηση των μηνυμάτων Οδικής Ασφάλειας και παρουσιάζοντας στους νέους ότι το αλκοόλ και η οδήγηση δεν πάνε μαζί. Σκοπός της εκδήλωσης είναι η άμεση επικοινωνία με τους νέους στο δικό τους περιβάλλον και η συζήτηση για την κατανάλωση αλκοόλ πριν την οδήγηση. Επαγγελματίες ψυχικής υγείας του Κέντρου Ημέρας Χίου ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Τομεακής Επιτροπής Ψυχικής Υγείας υποστηρίζοντας τη δράση για την οδική ασφάλεια. Συγκεκριμένα, επαγγελματίες του Κέντρου Ημέρας Χίου βρέθηκαν έξω από νυχτερινό κέντρο ενθαρρύνοντας τους επισκέπτες να ορίσουν τον «Οδηγό της Παρέας», ο οποίος δεσμεύτηκε να μην καταναλώσει αλκοόλ προκειμένου να οδηγήσει με ασφάλεια την παρέα του στο σπίτι. Ο «Οδηγός της παρέας» φόρεσε ένα ειδικό βραχιολάκι και όταν ήταν ώρα να φύγε