Κέντρο Ημέρας Ψυχικής Υγείας Χίου

Από τα φανάρια στο Πανεπιστήμιο…

Περάσαμε καλά! Βρεθήκαμε κάτω από άλλη διάθεση, φάγαμε! χορέψαμε!

Σέβη Γαλάτουλα Ψυχολόγος Msc Τα γηρατειά είναι η εποχή της δύσης της ζωής του ανθρώπου. Ο ηλικιωμένος κοιτάζει προς τα πίσω να θυμηθεί τις λεπτομέρειες της ζωής του και κάνει τον απολογισμό του. Συνήθως αισθάνεται μελαγχολία γι ‘αυτά που δεν πρόκειται να ξανάρθουν και θλίψη για όσα δεν έγιναν και έμειναν ανεκπλήρωτα. Ωστόσο η άποψη ότι τα γηρατειά είναι περίοδος θλίψης και δυστυχίας καταρρίπτεται μιας και η ποιότητα της εμπειρίας στα γηρατειά εξαρτάται κατά πολύ από το ίδιο το άτομο, από τον τρόπο που επεξεργάζονταν τις εμπειρίες και αντιμετώπιζε τις αντιξοότητες της ζωής στο παρελθόν. Σε μια εκτεταμένη έρευνα που έγινε για λογαριασμό της Αμερικανικής Εθνικής Επιτροπής σε θέματα γηρατειών βρέθηκε ότι η χρονολογική ηλικία αυτή καθαυτή δεν ήταν έγκυρος δείκτης ικανοποίησης. Αντίθετα το εισόδημα, η μόρφωση και το επίπεδο απασχόλησης έχουν αποδειχτεί ισχυρότεροι δείκτες ικανοποίησης από τη ζωή. Συγκεκριμένα βρέθηκε ότι οι ηλικιωμένοι που έμπαιναν στην περίοδο των γηρατειών μ’ ένα μυ

Πηγή : Εταιρεία Νόσου Alzheimer & Συναφών Διαταραχών Αθηνών ( www . alzheimerathens . gr ) M ε τον όρο άνοια εννοούμε την έκπτωση των νοητικών ικανοτήτων του ατόμου, κατ αρχήν της μνήμης, της κρίσης, του λόγου, της προσωπικότητας και την έκπτωση της καθημερινής λειτουργικότητας. Η νόσος Alzheimer είναι η συχνότερη μορφή άνοιας ( 60% του συνόλου) από την οποία πάσχουν 160.000 άνθρωποι στην Ελλάδα, 7.300.000 στην Ευρώπη και 35.000.000 σε όλο τον κόσμο. Εκδηλώνεται συνήθως σε άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών, ενώ είναι πολύ σπάνια σε ηλικίες μικρότερες των 50 ετών. Προκαλεί βαθμιαία εκφύλιση του εγκεφάλου και έχει ως αποτέλεσμα τη σταδιακή έκπτωση των νοητικών ικανοτήτων του ατόμου στα προχωρημένα στάδια, της κινητικότητας και της καθημερινής λειτουργικότητας. Τα τελευταία χρόνια , η διάγνωση της νόσου Alzheimer , νόσου που αφορά κυρίως στην Τρίτη ηλικία, γίνεται με ολοένα αυξανόμενους ρυθμούς. Δύο είναι οι αιτίες αυτού του φαινομένου 1.η αύξηση του μέσου όρου ζωής, ιδιαίτε

Παντελης Στρογγυλος  Μέλος του Κ.Η Ένα όμορφο λουλούδι Σκαρφάλωσε στο φράκτη μου Να του φτιάξω ένα τραγούδι, το βάλα για άχτι μου. Αχ! Πως μοσχομυρίζει, Και χει όλα τα χρώματα, Όταν πάνω μου λυγίζει, μας βρίσκουν ξημερώματα ‘ Ένα μαγικό λουλούδι, Θαρρείς είναι του Παράδεισου, με φυλά σαν αγγελούδι, Απ’ τα σκαλιά της άβυσσου. Όποτε το αντικρίζω, Πλημμυρίζω αισθήματα, Τρυφερά που τ΄αγγίζω, Δε πέφτω σε κρίματα

  Ευαγγελία Τζούμα Ψυχολόγος Κ.Η Η συνήθεια του Καπνίζειν εξελίσσεται σε μάστιγα της εποχής και συνυφαίνεται άμεσα τόσο με τη δομή της σύγχρονης κοινωνίας όσο και με την ψυχοκοινωνική δομή του ατόμου. Η εξάρτηση του νικοτινισμού χαρακτηρίζει κάθε ηλικία, ξεκινώντας νωρίς στην εφηβεία φθάνοντας στα βαθειά γεράματα, ενώ δεν διαφοροποιεί ούτε το φύλο, αφού αφορά σε μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες. Ας αναρωτηθούμε όμως, γιατί αρχίζουμε το κάπνισμα; ποια είναι η ψυχολογία του εφήβου; του άνδρα,  της γυναίκας καπνιστή; Οι έφηβοι βλέπουν το κάπνισμα ως μέσο επίδειξης, επιβεβαίωσης του ανδρισμού ή της θηλυκότητάς τους, νιώθοντας πως έτσι θα κατακτήσουν την ανεξαρτησία τους και θα καθιερωθούν ως αυτόνομα άτομα. Είναι ένας τρόπος για να βελτιώσουν την αυτό-εικόνα τους και να γίνουν αποδεκτοί και αναγνωρίσιμοι από τους σημαντικούς άλλους. Πέρα όμως από τους παράγοντες που οδηγούν στην έναρξη του καπνίσματος σε νεαρ